Bu Blogda Ara

Powered By Blogger

zaman/la ben..

zaman/la ben..
hayatta hep dik durabilmek gerek..

10 Ocak 2010 Pazar

gecenin karanlığı ne hoş duruyordu üzerimizde..
bir çift gölge arıyorduk,birbirine sarmaş dolaş olmuş
ne bir gölge vardı oysa,ne de birbirine dolanmış iki beden
tahta atlarım vardı benim,düşlerimize dörtnala sürdüğüm..
düşlerimize varıpta,yarlarından düştüğüm...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder