Bu Blogda Ara

Powered By Blogger

zaman/la ben..

zaman/la ben..
hayatta hep dik durabilmek gerek..

1 Şubat 2010 Pazartesi

eskiden ne çok mektup yazardım...


hatta her bayramda,her yeni yılda
herkese ayrı ayrı yazardım..

anneme,babama,ve 2 erkek kardeşime..

en çokta kendime gönderdiklerimi severdim..
müzikli olanını yollardım çünkü..

akşam eve gittiğim de herkeste bir ayrı sevinç
herkeste ayrı bir gülümseme olurdu..

işte ben en çok bunu seviyordum...
ailecek bir parça kağıdın ne kadar mutlu ettiğini biliyordum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder