Bu Blogda Ara

Powered By Blogger

zaman/la ben..

zaman/la ben..
hayatta hep dik durabilmek gerek..

11 Mart 2010 Perşembe

biliyor musun,camlarımı hiç açmadım kokun gitmesin diye..
perdelerimide keza öyle,sen gibi ışık saçmayacak güneş ışığı biliyorum..
bazen demli bir bardakta sohbetini arıyorum..hani çok seversin ya 5 çayı muhabbetlerini..
bazen de okuduğun kitapları karıştırıyorum,önemli yerleri çizilmiş ve sararmış kitaplarını..her satır,bana seni anlatır..
anlatır..ağlarım..

akşam olur,bir mum yakarım..
bir müzik koyarım taş plaktan,bol cızırtılı,inleyen nağmelerden..
her zamanki gibi otururum,her zaman oturduğun koltuğun karşısına
ve sana yeni yeni masallar yazarım kendi aklımca..
gülerim..güleriz..

oofff...
duvardaki guguklu saat yine zamanı söylüyor..
ben ne kadar unutmak istesemde,o bana inattı sanki
inadına ötüyor/du...
biliyorum..
bende vakit çoktan bitti..
sen gittiğin vakit..
bitti..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder