ben gurbetim..
gurbet benim içimde..
herkeste az biraz ben varken
aslında hiçim kendimde

uzağım düşüncelerime
senden uzağım
bir boşluğum bazen
bazen de boşlukta sallanan ufak bir umut parçası
olmaması muhtemelen bir umudum

dilim kelimelere küs şimdilerde
anlamsızlığına kanmıyor artık
sessizlik şu sıralar
en çok ona yakışıyor..

bir şehrin uğultusu var
kulaklarıma misafir
ben şehre misafir
köprü altlarına sığınanlar ev sahibi aslında
her sokağın sırrını bilir
her köşebaşının bekleyenini bilir
belkide en çok arkadaş ondadır
şehrin tüm gölgeleri
onları çok iyi bilir..
ama
sensizliği .....

en çok ben bilirim..