Bu Blogda Ara

Powered By Blogger

zaman/la ben..

zaman/la ben..
hayatta hep dik durabilmek gerek..

29 Mart 2010 Pazartesi

bir masal sayıyorum hayatı..
bir başlangıcı var olan bir de sonu..
gerisi zaten meçhul..
bazen yeni insanlar,yeni kahramanlar katıyorum hayatıma
bazen de eskiyen kahramanları siliyorum..
ha,beni de sildikleri olmuyor mu onların
tabiki oluyordur..
zamanla bende eskiyorum,eskittiğim gibi her şeyi
özlemlerim daha çok büyüyor ruhuma inat
çocukluğumu istiyorum büyüdükçe
yaşayamadığım,yaşatamadığım çocukluğumu..
salıncakla gökyüzünde uçan kuşlara bir merhaba demek
yağmur altında çamurda oynamak bir misketin pazarlığını yapmak
diğer mahallenin çocuklarıyla
bazen çocuk masumluğunda paylaşamamak bir şeyi
arkamızda güvendiğimiz birilerinin olduğunu bilmek isterdim
yine,yeniden..

hayat..
belki en büyük ve en güzel hırsız..
getirdiği şeylerde güzel,götürdükleri de...
ama en çok götürdükleri içimizde kalır..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder